سیب

تو به من خندیدی

و نمی دانستی

من به چه دلهره از باغچه همسایه

سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید

سیب را دست تو دیدغضب آلوده به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

و تو رفتی و هنوز ...

سالهاست که در گوش من آرام آرام

خش خش گام تو تکرار کنان

می دهد آزارم

و من اندیشه کنان غرق این پندارم

که چرا

خانه کوچک ما سیب نداشت؟  

(حمید مصدق)

پاسخ سیب

من به تو خندیدم چون نمیدانستم

تو به چه دلهره از باغچه همسایه

سب را دزدیدی

ونمیدانستی

باغبان باغچه همسایه ، پدر پیر من است

من به تو خندیدم

تا که با خنده ی خود

پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم

بغض چشمان تو لیک،

لرزه انداخت به دستان من و

سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک

دل من گفت برو،

چون نمی خواست به خاطر بسپارد

گریه تلخ تو را

ومن رفتم و هنوز ...

سالهاست که در ذهن من آرام آرام

حیرت و بغض تو تکرار کنان می دهد آزارم

که چه می شد، اگر

باغچه کوچک ما سیب نداشت

(فروغ فرخ زاد)*

...............................................................

پ ا ی ی ن ن و ش ت:

 از غم عشق تو همچو قطره ای اشک چکیدم

من در ره تو جز غم و اندوه  ندیدم

ده بار به خود گفتم و کاش عاشق نبودم

صد بار پشیمان شدم و توبه نمودم